در این محفل اتحادیه افراد دارای معلولیت در بامیان از حکومت طالبان خواست که معلولین در اداره‌های دولتی و غیردولتی استخدام شوند. رازق دانش، رئیس این اتحادیه گفت که معاش افراد دارای معلولیت اجرا شده و این افراد به ویژه در ریاست شهدا و معلولین بامیان به کار گماشته شوند. دانش همچنان تاکید کرد که به خانواده‌های معلولین و شهدا کمک صورت بگیرد.
حیدر محمدی، یکی از این افراد دارای معلولیت در بامیان می‌گوید که آنها توانایی کار را ندارند و از حکومت طالبان می‌خواهد معاش آنان را پرداخت کنند. او از نهادهای کمک کننده نیز خواست که کمک‌های شان را مستقیم به افراد دارای معلولیت توزیع کنند.
با این حال مولوی گل محمد متوکل، رئیس معارف بامیان که در این محفل صحبت می‌کرد، گفت که باید به وضعیت شاگردان دارای معلولیت رسیدگی شود. متوکل وعده داد که در روستاها برای کودکان معلول صنف درسی ایجاد می‌کنند. او همچنان گفت که باید برای افراد دارای معلولیت امکانات آموزشی فراهم و آموزش تسهیل شود. آقای متوکل افزود: « در قشلاق‌ها که افراد معیوب و معلول است. وعده بدهید که شما صنف را تشکیل بدهید. امکانات صنف را ما برای شما تهیه می‌کنیم.»
این در حالی است که در سطح ولایت بامیان تنها یک «لیسه تعلیمات خاص» برای شاگردان ناشنوا فعالیت دارد. کودکان نابینا و معلولان زیادی از آموزش‌های مسلکی و حرفوی در این ولایت محروم هستند.
طبق آمار اتحادیه افراد دارای معلولیت ولایت بامیان، تخمین می‌شود حدود 14هزار معلول در سراسر بامیان وجود داشته باشند. از این تعداد 8هزارو3صد و64 نفر در لیست این اتحادیه رسما ثبت شده است. بیکاری و فقر از جمله چالش‌های عمده این افراد اند.
در دولت قبلی افغانستان برای شمار زیادی از معلولان و خانواده‌های شهدا معاش توزیع می‌شد، اما این افراد می‌گویند که شش ماه از این پول را تا هنوز دریافت نکرده‌اند و در حالی که زمستان می رسد روزهای دشواری را انتظار می‌کشند.
روز جهانی معلولین از سال ۱۹۹۲ که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد، هر ساله در ۳ دسامبر برگزار می‌شود. هدف از نام‌گذاری این روز افزایش آگاهی عمومی، درک و پذیرش افراد دارای معلولیت و تجلیل از دستاوردها و مشارکت‌های آنها است.
طبق یک آمار بیش از پنج‌صد میلیون نفر در جهان به دلیل نقص در سیستم روحی، جسمی و حسی از معلولیت رنج می‌برند. اینان هر کجا که باشند و در هر نقطه‌ای از دنیا که به سر برند به دلیل موانع ظاهری و یا اجتماعی با محدودیت‌هایی در زندگی خود مواجه می‌شوند. در طی بیست سال اخیر کوشش‌های چشمگیری در شناساندن و معرفی اشخاص معلول به جامعه انسانی صورت پذیرفته است. یکی ازمواردی که می‌توان از آن به عنوان نقطه عطفی در این زمینه نام برد اعلام سال ۱۹۸۱ میلادی به عنوان سال جهانی معلولین است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت پذیرفت.
