امیر کوثری، از برگزار کنندگان این نشست صبح روز چهارشنبه، سیزدهم اسد به خبرنگاران گفت که این نشست به اهداف کسب نظریات گروه‌های سیاسی و اجتماعی مختلف در مورد روند صلح کشور و ارزیابی و گزارش‌دهی فعالیت‌های انستیوت صلح کابل در شهر بامیان دایر شده است. 

به نقل از امیر کوثری، انستیتوت صلح کابل دیدگاه‎‌های باشندگان بامیان را از راه‌ها و ابزارهای متفاوت به گوش مسئولان جنگ و صلح افغانستان خواهند رساند. 

بامیانی‌ها در مورد وضعیت کنونی جنگ و صلح کشور و راه‌های بیرون رفت از آن نظریات متفاوتی دارند.

از جمله مهوش حیدری، دانشجو در دانشگاه بامیان می‌گوید که برای بیرون رفت از وضعیت کنونی برقراری آتش‌بس را اولین شرط است. مهوش گفت که مذاکره همزمان با جنگ و کشتار بی‌معنی است. بانو حیدری می گوید در عین زمان باید مداخله کشورهای همسایه در افغانستان قطع و مردم علیه طالبان بسیج شود.

وزیر احمد ستیز، فعال مدنی به این عقیده است که هنوز نگاه واحد نسبت به جنگ و صلح در کشور به وجود نیامده است. آقای ستیز گفت که یکی از چالش‎‌ها عدم اتفاق نظر در مذاکرات صلح است. به باور او در شرایط حساس کنونی اتحاد مردم و فراموش کردن گرایش‌های گروهی یکی از راه حل‌ها است.

ظریفه حیدری، فعال رسانه‌ای می‌گوید که نشست‌های مستقیم با مقام‌های عالی‌رتبه از جمله رئیس جمهوری و اعضای هیئت مذاکره کننده صلح می‌تواند برای رساندن خواست‌های مردم موثر است. 

علیار، یک باشنده بامیان با انتقاد از نهادهای دریافت کننده نظریات مردم می‎گوید که این نهادها انتقادات آنها را به مراجع مسئول و مقام‎های دولتی به گونه‌ی کامل نمی‌رساند و سانسور می‌کند. 

منصوره واثق، فعال حقوق زنان به این باور است که در شرایط حاضر مردم اتحاد خود را حفظ کنند و طالبان را در مناطق شان به خانه‌های خود راه ندهند. 

محمد زمان باهنر که خبرنگار است تاکید می‌کند دولت افغانستان علیه طالبان از موضع قدرت وارد شود و باید در میدان منازعه علیه این گروه فشار بیشتری وارد کند.

نجیب‌الله محمدی، ملا امام مسجد همچنان می‌گوید که وضعیت بحرانی کنونی نیاز است که آسیب شناسی شود. او نقش جوانان را در این مورد بسیار اساسی می‌داند.

و شمار دیگر انتظار دارند که نهادهای همچون انستیتوت صلح کابل فعالیت شان را به سراسر افغانستان گسترش بدهد و نشست‎‌های خود را با نمایندگان تمام گروه‌های سیاسی و اجتماعی دایر کند. آنها اگرچه فعالیت‌های انستیتوت صلح کابل را در مشارکت بیشتر مردم در روندهای سیاسی کشور موثر می‌دانند، اما بر فعالیت‌های دوام‌دار و جدی‌تر همچون نهادها تاکید دارند.

این نظریات در حالی مطرح می‌شود که در ماه‌های اخیر دامنه خشونت‌ها در کشور به شدت افزایش یافته و به مرز اکثر شهرها رسیده است. در دیگر سو، روند صلح نیز به بن بست روبرو شده است. طبق آخرین آمار، کمیسیون مستقل حقوق بشر اعلام کرد که در سه ماه اول سال جاری خورشیدی نزدیک به یک میلیون نفر آواره شده‌اند و تلفات افراد ملکی در کشور طی شش ماه نخست سال ۲۰۲۱ نسبت به زمان مشابه در سال گذشته میلادی ۸۰ درصد افزایش یافته است. 

Twitter