
برای معلومات بیشتر لطفا با ما در تماس شوید
0776212007
info@nasimradio.com
شورای علمای شیعه مرکز بامیان از حکومت طالبان میخواهد که محاصره اقتصادی این ولایت را شکسته و امنیت مساجد را نیز تامین کنند.
نصرالله واعظی، رئیس این شورا روز گذشته، 27 میزان در نشستی گفت که حکومت طالبان باید به وضعیت اقتصاد مردم این ولایت توجه داشته باشد. به قول آقای واعظی اگر به این وضعیت توجه نشود، امکان دارد مردم دست به کوچ بزنند.
نصرالله واعظی گفت: « بامیان در زمستان در یک محاصره کامل اقتصادی قرار میگیرد. بناء از شما میخواهیم که به فکر اقتصاد و این که مردم جان ندهند، باشید. این موضوع مهم است. اگر توجه نشود ممکن ممکن مردم دست به کوچ بزنند.»
آقای واعظی گفت که با توجه به حملههای خونین بر نمازگزاران شیعه در ولایتهای قندوز و قندهار باید امنیت مساجد در بامیان تامین شده و در این مورد غفلت نشود. او گفت: « ما مطمین هستیم و میدانیم این قضیه را که بامیان در محراق توجه؛ یا بگوییم که هدف اصلی افراطیها بامیان و بامیانیها است.»
نصرالله واعظی این سخنان را در نشست با حضور شمار از مسوولان استخبارات طالبان و تعدا زیادی از باشندگان مرکز بامیان بیان کرد.
شمار از مسوولان استخبارات حکومت طالبان در بخش حقوق بشر صبح روز گذشته، 27 میزان به بامیان سفر کردند. آنان هدف از سفر خود را بررسی وضعیت این ولایت و صحبت با مردم بیان کردند.
مولوی مطیعالله قانع، یکی از این افراد در نشستی با مردم مرکز بامیان گفت که حکومت آنان توجه خاصی به این ولایت دارد. او همچنان تاکید کرد که اداره محلی بامیان با مردم رفتار خوب داشته باشد.
مولوی احمدالله احمدی، یکی دیگر از این هیئات طالبان گفت با آن که رویدادهای قندوز و قندهار جانکاه است، اما در مقایسه به کشته شدن روزانه 2هزار جوان در ماه های اخیر در کشور ناچیز است. اما گفت که پیام مردم را به رهبری حکومت طالبان میرساند.
با این حال مولوی صدیق شاهین، قمندان امنیه بامیان بعداز ظهر امروز، 28 میزان به رادیو نسیم گفت که آنها امنیت مساجد و سایر مکانهای که در آن تجمع صورت میگیرد را به گونهی کامل میگیرند. آقای شاهین افزود که بعد از حمله بر نمازگزاران در قندوز و قندهار آنان برنامه تامین امنیت مکانهای مذهبی را به شب و روز گسترش دادهاند.
اخیرا شمار از فعالان مدنی بامیان در یک نشست خبری از هدف قرار گرفتن مردم شیعه و هزاره در کشور ابراز نگرانی کردند. آنان از جامعه جهانی خواستند که نسل کشی این گروه قومی- مذهبی را به رسمیت شناخته و این قضیه را به گونه جدی بررسی کنند. در قطعنامه پایانی این فعالان مدنی همچنان آمده بود که جامعه جهانی، نهادهای بینالمللی کمک کننده از وقوع فاجعه بشری در مناطق مرکزی جلوگیری کنند. آنان گفتند که مردم در شرایط بسیار ناگوار اقتصادی قرار دارند.