لیسه ذکور مرکز بامیان یکی از با سابقه‌ترین مکتب‌های ولایت بامیان است. علی شهریار، یک معلم در این لیسه می‌گوید که سه ماه می‌شود معاش دریافت نکرده‌اند و مانده‌اند که چگونه مصارف خانه و کودکان شان را تهیه کنند. او گفت که دکانداران به آنان نیز چیزی به قرض نمی‌دهند.
با این حال مسوولان محلی طالبان می‌گویند که رهبری امارت اسلامی بیشترین توجه را به معارف دارد و به زودی معاش معلمین نیز پرداخت می‌شود. مولوی گل‌محمد که به نمایندگی از ریاست معارف در محفل تجلیل از روز جهانی معلم صحبت می‌کرد، گفت که با باز شدن بانک‌ها معاش ماه اسد معلمین مرکز بامیان پرداخت می‌شود.
بعد از حدود سه هفته آغاز مکاتب در سراسر کشور، به دختران دوره متوسطه و لیسه اجازه ورود داده نشده است. با آن‌هم در شمار شاگردان حاضر در مکتب‌ها نیز کاهش قابل چشم‌گیری آمده است. به قول مسوولان لیسه ذکور مرکز بامیان، این لیسه حدود 7 هزار شاگرد دارد که از این تعداد تنها 200 تن آنها در مکتب حاضر می‌شوند. مهاجرت، بی‌انگیزه‌گی به درس و آینده مبهم کشور از شمار دلایلی است که بر غیرحاضربودن شاگردان تاثیرگذار بوده است.
جواد در لیسه ذکور مرکز بامیان صنف دوازده درس می‌خواند. او تنها شاگرد حاضر در صنف خودش است. او گفت از حدود 5صد شاگرد صنف دوازده در هشت صنف درسی فقط 25نفر حاضر می‌شوند. جواد همچنان گفت: «همصنفی هایم می‌گویند چه کنیم مکتب را، وقتی‌که باسواد و بی‌سواد یکسان شده.»
با این حال اسدالله خان، آمر لیسه مرکز بامیان با تایید چنین وضعیت از خانواده‌ها خواست که فرزندان شان را به مکتب بفرستند.
تنها 2صد تن از 7هزار شاگرد در لیسه ذکور مرکز بامیان به مکتب می‌آیند. وضعیت مشابهی که در اکثریت مکتب‌های بامیان و حتی کل کشور حاکم شده است. غیرحاضری و تعطیلی سرنوشت بیشتر کارو بارهای اقتصادی، تجارتی و سیاسی است که از حدود یک ماه قبل که طالبان قدرت سیاسی را گرفتند بر کشور شدت یافته است. پرسش این است که آیا طالبان قادر خواهند بود که امید را به زندگی کودکان، معلمین و مردم افغانستان برگردانند و این وضعیت را اندکی تغییر دهند؟ گذشت زمان پاسخ خواهد گفت.
