مسئولان در ریاست اطلاعات و فرهنگ میگویند که ایجاد این انجمن یکی از نیازمندیهای شهر فرهنگی بامیان بود. اسحق موحد رئیس این ریاست میگوید که انجمن عالی نویسندگان، یک چتری خواهد بود که تمام نخبههای فرهنگی و نویسندگان در آن بتوانند فعالیت کنند.
آقای موحد قبل از این نیز گفته بود که انجمن نویسندگان بامیان آثار نویسندگان را قبل از چاپ بررسی میکند. زیرا به باور وی، بسیاری از آثاری که تا هنوز چاپ شده کاستیهایی داشته است، که در صورت موجودیت این انجمن این نواقص بوجود نمیآمد.
آقای موحد از ایجاد شورای عالی فرهنگی در آینده در بامیان نیز خبر میدهد.
دکتر علی جوادی، رئیس انجمن عالی نویسندگان میگوید که ابتدا بر گسترش و توسعهی انجمن و شناساسی چالشهای نویسندگی متمرکز خواهند شد.
آقای جوادی میگوید که در حال حاضر 50 تن عضویت انجمن عالی نویسندگان را دارند و این شمار افزایش خواهد یافت. آقای جوادی گفت که 15 تن دیگر هئیت رهبری انجمن هستند که رئیس آن را انتخاب کردهاند. به قول رئیس انجمن، دو معاون، یک منشی و یک مسئول مالی جزء دیگر از تشکیلات انجمن عالی نویسندگیاند.
طبق معلومات رئیس انجمن عالی نویسندگان، تمام مسایل مربوط به نوشتن و نویسندگی جزء از اهداف انجمن است، اما چگونگی اجرای آن بستگی به شرایط و امکانات دارد.
آقای جوادی میگوید که کمیته های مختلفی در این انجمن برای پیش برد اهداف آن تشکیل خواهد شد. از جمله او میگوید که انجمن یک نشریه چاپی از آدرس خودش منتشر خواهد کرد.
قبل از این نیز تشکلهای مشابهی در بامیان ایجاد و گشایش یافته است، اما دیر زمانی دوام نیاورده است. آنچه که یک چالش برای بنیانگذاران انجمن عالی نویسندگان هم است. علی جوادی میگوید که از تاریخ باید درس گرفته باشیم.
او گفت: « این نگرانی وجود دارد و جدی هم است. اگر این نگرانی را جدی نگیریم. از گذشته درس نگرفتهایم. من این نگرانی را دارم. قراینی همین اکنون نیز مشاهده میکنم که باید جدیتر گرفته شود. در عین حال اگر بخواهیم بر این نگرانیها غلبه کنیم مطمئنا باید اراده بیش از یک فرد باشد.»
چالش دیگر، فراهم کردن امکانات مالی برای پیش برد فعالیتهای مستقلانه و معیاری انجمن عالی نویسندگان است. این روزها که اولویت نه کار فرهنگ و قلم که تفنگ شده است. معلوم شود که انجمن عالی نویسندگان در تا کجا میتواند پیش برود. البته که قلم و نوشتن همیشه توانسته در کنار تفنگ برای تامین صلح نقش مهمی داشته باشد.